අපේ රුපියල

80 දශකයේ මුල රුපියල අවප්‍රමාණය වූ අවස්ථාවක ආණ්ඩු හිතවාදී මහාචාර්යවරයකු ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රකාශ කළේ රුපියලට ඇති සත සියය එසේම පවතින බවකි. මේ දිනවල රුපියල අවප්‍රමාණය වීම ගැන මහත් ඝෝෂාවක් මතුව තිබේ. ඒ ඝෝෂාව තුළ ඇත්තේ ආර්ථික හේතු දැක්වීම්වලට වඩා දේශපාලනික කාරණාය. ඉහත කී මහාචාර්යවරයාගේ කතාවට දෙවැනි නොවන කතා අසන්නට ලැබෙයි.

ඇමෙරිකානු ජනාධිපති ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප්ගේ ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති හේතුවෙන් ඇමෙරිකානු ඩොලරයේ අගය දිගින් දිගටම වර්ධනය වීමට සාපේක්ෂව රුපියල දිගින් දිගටම අවප්‍රමාණය වෙමින් පවතී. මේ මූල්‍ය කඩා වැටීම දකුණු ආසියාවේ මෙන්ම නැඟෙනහිර ආසියාවේ රටවල් රැසකටද බලපා ඇත.

රුපියල අවප්‍රමාණය වීම, නොඑසේ නම් බාල්දු වීම ආකාර දෙකකට සිදුවිය හැකිය. රුපියලකට ගත හැකි භාණ්ඩ ප්‍රමාණය අඩු වන්නේ නම් එය දේශීය වශයෙන් රුපියල අවප්‍රමාණය වීමකි. විදේශීය වශයෙන්ද රුපියල අවප්‍රමාණය වේ. එය සොයාගත හැක්කේ විනිමය අනුපාතයෙනි. රුපියලක් සඳහා ලැබෙන ඩොලර් ගණන ඊට පෙර ලැබුණු ගණනට වඩා අඩුවේ නම් ඉන් කියැවෙන්නේ රුපියලයේ අගය ඩොලරයට සාපේක්ෂව අවප්‍රමාණය වී ඇති බවය.

ලෝකයේ මූල්‍ය ගනුදෙනුවලින් 90%ක් සිදුවන්නේ ඇමෙරිකානු ඩොලරයෙනි. එනිසා එරට සිදුවෙන සුළු මූල්‍ය වෙනසක් පවා ලෝකයේ සෙසු රටවලට විශේෂයෙන් ආර්ථිකය දුර්වල, උෟන සංවර්ධිත රටවලට දැඩිව බලපායි. 1948 සිට පැවැති මෙරට ස්ථාවර වූ විනිමය අනුපාතය 1977 ආර්ථිකය විවෘත වීමත් සමඟ පාවෙන විනිමය අනුපාතයක් බවට පත් විය. මේ වන විට ඉන්දියානු රුපියල 11%කින් අවප්‍රමාණය වී ඇත.

එහෙත් ඒරට දේශීය නිෂ්පාදන ආර්ථිකයක් පවත්වාගෙන යන රටකි. එහෙත් ලංකාව ඇල්පෙනෙත්තේ සිට ගුවන් යානය දක්වා ආනයනය කරයි. එවැනි රටකට මෙවැනි අවප්‍රමාණය වීමක් කිසිසේත් දරාගත නොහැකිය. ඇත්ත වශයෙන්ම විපක්ෂය කියන්නා සේ එය මස්තබාල්දු වීමකි. වඳුරන් ගෙවල් හදන්නා සේ මෙවැනි අර්බුදයන් මතු වූ විට ආනයනය අවම කර දේශීය නිෂ්පාදනය නැංවීමට කතා කරන ඊනියා දේශපාලන න්‍යායවලින් රටට පලක් නැත. මේ කතාන්දරවලින් ජීවන වියදමින් මිරිකෙමින් සිටින බහුතර ජනතාවටද පලක් නොවේ.

විපක්ෂයේ පිරිසක් පවසන්නේ ඔවුන්ට බලය දුන්නොත් රුපියලේ ප්‍රශ්නය විසඳන බවය. ආණ්ඩුවට අනුව නම් ප්‍රශ්නයට අද හෙටම විසඳුම් සොයාගත හැකිවනු ඇත. අගමැතිවරයා ප්‍රකාශ කර තිබුණේ මේ ප්‍රශ්නයට බුද්ධිමත්ව මුහුණ දිය යුතු බවය. කතාව ඇත්තය. එහෙත් 70 වසරක් පුරා අපේ රටේ පාලකයන් ප්‍රශ්නවලට මුහුණ දී ඇත්තේ බුද්ධිමත්ව නොවේ. එසේ වූවානම් රටට මෙසේ වන්නේ නැත. 'කොළඹ' දෙස බලාගෙන සිංගප්පූරුව ගොඩනැගූ ලී ක්වාන් යූ වසර විසිපහක් ඇවෑමෙන් කොළඹ දෙස බලා පලක් නැතැයි පැවැසීය. ඒ තුළින් කියැවෙන්නේ අපේ පාලකයන්ගේ කෙරුවාවය. රුපියල දඩමීමා කරගෙන දේශපාලන බල අරගලයේ නියැළෙනවා මිස අදත් මේ පාලකයන් කරන වෙනත් කිසිවක් නැත. ප්‍රතිපත්තියක් නැතිකම ඔවුන්ගේ එකම ප්‍රතිපත්තිය වී ඇත.